Aan deze kant van de hemel is een plek die de Regenboogbrug wordt genoemd. Als een dier dood gaat waar heel veel van gehouden werd door iemand hier op aarde, dan gaat dit dier naar de Regenboogbrug. Daar zijn weides en heuvels voor al onze speciale vriendjes zodat ze samen kunnen rennen en spelen. Er is voldoende eten, water en zonneschijn, onze vriendjes hebben het daar lekker warm en hebben het goed. Al de dieren die oud en ziek waren worden weer gezond en sterk, zij die pijn hadden en verminkt waren worden weer helemaal gezond en sterk, net zoals we ze herinneren in onze dromen over de voorbijgegane tijd. Ze rennen en spelen allemaal samen, maar de dag zal komen waarop er één stopt en in de verte kijkt Zijn heldere ogen kijken aandachtig en hij vliegt bijna over het groene gras. Zijn pootjes gaan sneller en sneller. Hij heeft jou gezien en als hij jou in de armen vliegt en jullie elkaar innig knuffelen zijn jullie weer voor altijd samen.Tranen van geluk vallen op je gezicht en je handen strelen het geliefde hoofdje, dan kijk je weer in de vertrouwde ogen van jouw huisdier, die zolang uit je leven is geweest maar nooit uit je hart.
Diego Golden Blackberry's 27 september 2004 - 5 september 2019 |
It’s hard when the one who gives you the best memories, becomes a memory… Na een fantastisch leven heeft hij de 15 net niet mogen halen, we zaten er nog maar 3 weekjes vanaf maar zijn lijfje was op. Slaap zacht lieve rooie rotzak, tot ziens bij de regenboogbrug... |
Dasan Yoki from Dyonisus Home 11 oktober 2010 - 17 november 2017 |
Op 17 november hebben de baasjes van Dowan’s broer Dutch (Dasan Yoki) de vreselijke beslissing moeten nemen om hem uit zijn lijden te verlossen. Het was al langer bekend dat zijn heupen slecht waren en dit heeft uiteindelijk ook tot zijn veel te vroege dood geleid. Hoe graag hij ook leuke dingen wilde doen, de pijn speelde hem parten en pijnmedicatie sloeg niet aan. Dutch was, net als Dowan, een hond met een enorm groot karakter. Een hond die graag werkte maar daar wel zijn eigen draai aan wilde geven. Hij behaalde mooie showresultaten in zijn veel te korte leventje maar door zijn slechte heupen was hij niet geschikt om zich voort te planten. Hij was ontzettend baasgericht. Daar waar zijn baasjes waren, daar was Dutch ook. Helaas heeft hij zijn baasjes veel te jong moeten verlaten. Hij is nu weer samen bij zijn papa en zijn liefmama Fleur. Sov gott älskade vännen! Anna-Karin, Ulf och Dutch stor kram till er! |
Louisiana Fleur from Nova's Power 23 november 2004 - 9 augustus 2016 |
Nog geen half jaar na het overlijden van de “little grand lady” Lobke hebben Marc en Dyonne weer afscheid moeten nemen van een markant dametje uit hun roedel. Fleur werd plotseling onwel en bleek acuut leverfalen te hebben. Daar was geen kruid tegen gewassen en ze hebben Fleur moeten laten gaan. Gekke Fleur, nicht en vriendin van Diego en liefmama van Dowan, heeft ook op ons een verpletterende indruk achtergelaten. Letterlijk want Fleur schroomde het niet om boven op een slapende baas des huizes te springen als ze bij ons logeerde. Of die keer dat ze vanuit stand zo het zwembad in sprong…bommetje! Fleur was een heerlijke knuffelkont en het maakte haar niet zo heel veel uit van wie ze de knuffels kreeg, als ze ze maar kreeg. Slaap zacht lieve Fleur… |
KD's Flower to Power 13 juni 2002 - 22 juli 2016 |
Een maand geleden kregen we een berichtje dat Raiko, Diego's vader, de respectabele leeftijd van 14 had bereikt en dat het nog steeds goed met hem ging. Een dagje ouder uiteraard maar toch nog topfit. Groot was dan ook de verbijstering dat hij een maand later plotseling overleed ten gevolge van een interne bloeding. Het verlangen is dat zijn zoon, die trouwens als twee druppels water op zijn oude heer lijkt, op zijn minst deze mooie leeftijd mag gaan evenaren. Rust zacht Raiko, we hebben je maar heel even gezien toen we je zoon kwamen ophalen maar we blijven je eeuwig dankbaar voor het mooie geschenk dat je ons, samen met Lucky, hebt gegeven |
Renzo from Amara's Magic 14 december 2005 - 06 november 2014 |
Diego moest niet zoveel hebben van mannelijke vrienden maar Renzo was hierop een uitzondering. Vanaf de eerste ontmoeting hadden de mannen een klik. Diego vond het zelfs oké toen Renzo een paar daagjes kwam logeren in ZIJN huis. De mannen hebben veel plezier gehad met zijn tweetjes, samen zwemmen en takken slepen, vrouwtjes (het liefst Indy natuurlijk) versieren, proberen Senna te verleiden tot een plons in het water en samen een grote mond opzetten als er een vreemdeling meende te moeten komen buurten. Het waren gouden tijden met dit gouden duo. Renzo is helaas veel te vroeg gestorven maar vergeten zullen we hem nooit. |
5 mei 2005 - 27 maart 2014 |
Luka, het kleine teckelnichtje van Diego en Dowan. Luka en Diego waren vanaf het begin dikke maatjes. Ze groeiden samen op, Diego hier bij ons en Luka bij opa en oma. Diego beschermde haar altijd en overal. Luka zette een grote mond op en Diego "regelde" het vervolgens wel even. Vaak hebben we haar verwenst om dit gedrag, maar ach...het was ook een lekkere knuffeltut (wel alleen maar als zij dat wilde). Toen Dowan erbij kwam, was er even een kleine woordenwisseling maar al snel leerden ze elkaar respecteren. Luka was een enorme dramkont, goh wat kon dat spook doordrammen, urenlang...totdat ze haar zin kreeg. Dat gaf nogal eens problemen als ze hier een paar dagen kwam logeren. Zo klein maar zo'n enorm groot karakter. Helaas hebben we hier in huis er ook eentje bij lopen met een groot karakter en hij was snel klaar met het gemekker van Luka. Hij pieste haar letterlijk op haar kop (dat kan natuurlijk als je een paar koppen groter bent) en toen was mevrouw toch wel onder de indruk...helaas duurde dat bij Luka nooit erg lang. Zoals Luka geleefd heeft, zo is ze ook gestorven: snel! We hebben altijd gezegd dat Luka ooit een keer pats boem zou sterven, maar dat dat moment al zo snel zou komen... "Tuttie", het ga je goed. Ik ga er vanuit dat baas je al stond op te wachten toen je bij de regenboogbrug kwam. Baas zal heel blij zijn dat je weer bij hem bent, maar ik weet zeker dat hij graag gewild zou hebben dat je je vrouwtje nog wat langer gezelschap had kunnen houden. Rust zacht, lief, klein, gek teckelbeest... |
geboorte onbekend - 2 augustus 2011 |
Ali werd ooit in huis gehaald om Dodi gezelschap te houden. Ze hadden het meteen vanaf het begin gezellig met elkaar. Toen Ali verdacht werd van de "moord" op Tjiki, bleef Dodi hem onvoorwaardelijk steunen. Na de dood van Dodi hadden we verwacht dat Ali hem snel zou volgen maar dat heeft nu dus toch nog dik 2,5 jaar geduurd. Ik heb zijn dood aan zien komen, hij zat meer op de bodem, hij leek soms wat kleine toevallen te hebben maar op andere momenten zat hij weer boven op zijn stok te krijsen en aan de tralies van zijn kooi te trekken. Hij is dan ook menigmaal vervloekt en verwenst want dat deed hij natuurlijk op momenten dat je bezoek kreeg, je naar TV wilde kijken of aan het studeren was. Nu is hij er niet meer. We hopen dat hij samen met Dodi de eeuwige jachtvelden onveilig maakt. Slaap zacht, Ali. |
Dodi geboorte onbekend - 22 december 2007 |
Dodi, ons dwergpapegaaitje (Agapornis Personata, officieel geheten) is een aantal jaren bij ons geweest. Hij had al een aantal keren last gehad van een soort toevallen, mogelijk dat hij hieraan is overleden. Zelf denk ik eerder dat hij een acute hartstilstand heeft gehad en zo voorover in het badje is gevallen. We hopen dat Ali zijn vriendje niet al te erg gaat missen. |
geboorte onbekend - 10 november 2005 |
Op een warme zomerse dag, kwam Tjiki aangevlogen. Het was nog een jong dwergpapegaaitje dat de zomer niet zou gaan overleven in de vrije natuur. We hebben hem met veel moeite weten te vangen en hebben hem in een kooitje gezet, naast onze eigen agaporniden Dodi en Ali. Omdat hij waarschijnlijk gewend was om zaad te eten, hebben we de eerste maanden nodig gehad om hem te laten wennen aan de brokken die onze eigen vogels krijgen.Toen dat gebeurd was, hebben we de vogeltjes aan elkaar laten wennen. Aanvankelijk leek dit goed te gaan maar op een gegeven moment leek het me misschien toch verstandiger om Tjiki bij Ali en Dodi weg te halen. Dodi vond het wel gezellig met tjiki erbij maar Ali was het daar niet mee eens. Helaas heb ik toch te lang gewacht met tjiki eruit te halen en op een middag lag Tjiki dood in het kooitje. Hij was niet gewond maar toch wordt Ali nog steeds verdacht van zijn dood. |
Lucky Ontario from Nova's Power 14 oktober 1997 - 16 augustus 2005 |
Diego's moeder Lucky is jammer genoeg op te jonge leeftijd overleden aan kanker. Gedurende haar leven heeft ze veel prachtige nakomelingen voortgebracht waaronder onze Diego. Ze is helaas nog geen 8 jaar oud mogen worden. Dankjewel Lucky, we blijven je eeuwig dankbaar dat we jouw zoon in ons midden hebben mogen opnemen. |
Jerry Indeed van Huize Comtessa 11 februari 1985 - 3 januari 2000 |
Jerry was een trouwe lieverd maar absoluut geen held. Hij verschool zich het liefst achter zijn "grote" broer. Dat ging helaas moeilijk want hij was een behoorlijk maatje groter dan Dixy. |
Dixy 6 augustus 1982 - 27 maart 1996 |
Hij woog 3,5 kilo, was maar zo groot als een konijn maar hij had lef als geen ander. Het was een lief, trouw en moedig beestje, een doorzetter, pittig en een echte teckel. Op 6 jarige leeftijd raakte zijn achterhand verlamd als gevolg van een hernia. Hij werd mijn allereerste revalidatie-patiënt. Ik moest hem helpen om zijn blaas te ledigen en we bedachten diverse therapieën en trucjes om hem aan het lopen te krijgen. Na een paar dagen kreeg hij weer wat kracht in zijn poten en strompelde hij vooruit. Elke dag ging het beter en na verloop van tijd was het bijna niet meer te zien. Alleen als hij moe was, zwalkte hij wel eens heen en weer en als je hem iets te hard op zijn kop drukte als je hem aaide dan kwam zijn achterkant van de grond (waarschijnlijk had hij ter compensatie zijn voorpoten wat meer naar achteren gezet). Toen hij een jaar of 13 was, begonnen de dagen zwaar te tellen voor hem. Toen het echt niet meer ging, hebben we hem laten gaan. Hij is ruim 13,5 jaar bij ons geweest. |