Elementaire Gehoorzaamheid: Mission Accomplished!

07 april 2012

Vrouwtje heeft een tijdje nodig gehad om het examendrama te verwerken. Zoals jullie weten, moest ik naar schooltje toe en, zoals de meeste van jullie ook wel weten: vond ik dat NIET leuk.
Elke keer weer hetzelfde gebreuzel. "Af"…"blijf"…"kom voor"…en dan ben je "vóór" en dan jagen ze je weer ergens anders heen. Als ze zelf niet weten wat ze willen, dan zoeken ze het maar uit. Ik ben toch geen marionet.

Maar goed, ik ga even ver terug in de tijd. We (mijn zusjes Do en Dena en nog een paar) zijn in de kleuterklas begonnen en daar hebben we heel erg veel geleerd. Zoveel zelfs, dat we de vervolgcursus konden overslaan want daar waren we al veel te slim voor. We begonnen dus, vol goede moed aan de elementaire gehoorzaamheid. Klinkt al niet leuk, maar oké…ik gaf het een kans. Maar ik had weer gelijk hoor. Wéér datzelfde gedoe met hun "af" en "blijf"…"zit"…"kom hier"…"ga plaats"…echt niet! Daar pas ik voor. Jullie denken toch zeker niet dat ik in herhaling blijf vallen! Oh oh…nog een keer, nog een keer…blèh. De eerste lessen heb ik vrouwtje nog een beetje een plezier willen doen, maar daarna was voor mij echt de lol er af. Toen ook nog eens mijn zusje Dena wegviel omdat haar vrouwtje haar pootje brak, ben ik pas echt goed gaan protesteren. Als zij niet meer hoefde, waarom ik dan wel?

Vrouwtje had het eigenlijk ook al wel allemaal gezien daar, maar ze vond toch dat we de cursus af moesten maken. Ik heb zo goed mijn best gedaan om haar ervan te overtuigen dat het niks zou worden, maar vrouwtje is net zo eigenwijs als ik. Het was gewoon kijken wie van ons de langste adem had. En ik ben er nog niet uit wie van ons beiden het nu heeft gewonnen. Ik denk dat mijn mede-strijders heel erg blij geweest waren als we voortijdig waren gestopt, want ze hadden allemaal een beetje de pik op me gekregen. Kan ik er wat aan doen dat ik voor mijn mening uitkom. Ik vond het daar gewoon niet leuk, ik verveelde me dood, het was gewoon niks voor mij. Na 5 minuten had ik eigenlijk al mijn oefeningen wel gedaan, en je denkt toch zeker niet dat ik het dan nog eens ga doen, en nog een keer, en nog een keer…ben geen Teletubbie! Dus dan ging ik mijn stemoefeningen doen, als ik de kans kreeg ging ik even buurten bij wat leuke meiden. Soms vergiste ik me en kwam ik bij mijn mammie uit. Mammie is niet erg, maar vrouwtje van mammie vatte me altijd meteen in mijn kraag. Dus ik was er al vrij snel achter dat ik daar niet naar toe moest gaan. Er was vrouwelijk schoon genoeg dus ik had keuze in overvloed.

En al die baasjes maar boos kijken naar mijn vrouwtje. Ze zullen ons wel diverse keren vervloekt hebben…haha…maar nog gaf vrouwtje niet op. Maar goed…aan alles komt een einde dus gelukkig ook aan mijn gehoorzaamheidsklasje. De cursus werd afgesloten met een heus examen en het zou helemaal van mijn humeur afhangen of we daar wat zouden gaan presteren.

Om 7 uur stond vrouwtje al naast haar bed (knap hoor, want vroeg opstaan is niet haar hobby). Ik kreeg een beetje te eten en om 8.30 liepen we richting losloopveld. Daar heb ik een uur lang gerend, achter ballen aan gespurt, gek gedaan en me helemaal uitgeleefd. Heerlijk, ze begrijpt dus toch wat ik leuk vind. Bij thuiskomst waren Diego en ik “kaput wie Hund”. Ben dus door mijn hoefjes gezakt, en was meteen vertrokken naar Dromenland. Echter, veel tijd kreeg ik niet. Vrouwtje zette me in de auto en we gingen op pad. Nu kan ik in de auto ook heel erg goed mijn accu opladen dus tegen de tijd dat we bij de hondenschool kwamen, was ik weer helemaal Dowan. Moest wel nog even goed in vorm komen dus het eerste stuk heb ik nog even rustig aan gedaan. Ik ben gezellig naast vrouwtje naar het veld gelopen, heb haar, als een echte gentleman, als eerste door het poortje laten lopen en had nog even geen puf om te blaffen of te zingen. Toen ik eindelijk weer bij mijn positieven was gekomen, zag ik wat er aan de hand was. Ze dachten toch zeker niet dat ik na zo’n leuk uur, weer van die stomme oefeningen zou gaan doen?

Alle baasjes en vrouwtjes kregen een nummer. Ik was als eerste bij de oefening "voor-achterwaarts volgen"…goed bedacht. Wie heeft er nu eenmaal de reputatie van snel afgeleid zijn? Precies, ikke. En waar moest ik gaan staan…op het hoekje. En wat waren ze naast me aan het doen (op nog geen 5 meter afstand)…over huppeltjes aan het springen en door tunneltjes aan het rennen…al die leuke dingen die ik steeds van verre moest aanschouwen, en nu zetten ze me er pal naast. Ik heb wel eens iets gehoord van "de kat op het spek binden", ik denk dat ze dit ermee bedoelen. Vrouwtje baalde natuurlijk meteen gigantisch en om haar een beetje mild te stemmen heb ik toch maar even mijn best gedaan.

Toen moest ik gaan "staan", en kwam een dame me "betasten". Was heel grappig want ik kreeg de indruk dat die mevrouw een beetje bang voor me was…haha…die had me zeker al eens horen gillen...klinkt ook wel angstaanjagend. Ze vroeg dus ook nog aan vrouwtje of ik dat zou toelaten. Natuurlijk laat ik dat toe, ben echt de allerliefste, grom nooit, snauw nooit, zing alleen als ik me verveel en kan ontzettend ondeugend zijn. Ik was me dus al aan het bedenken hoe ik die mevrouw misschien toch eventjes kon laten schrikken. Ze had van die grappige handschoentjes aan, ben gek op handschoenen…zou ik???? Nee…toch maar niet deze keer. Kreeg wel flink wat puntjes aftrek…heel flauw hoor want ik ging staan, liet alles toe, lonkte alleen naar die handschoenen.

Oefening "apport"…yes…eindelijk iets wat leuk is. Zo gepiept, superperfect uitgevoerd, 10 punten! Die meneer vond het zelfs jammer dat hij mij niet méér mocht geven dan die 10 punten. Gelukkig maar, want met bonuspunten zou ik misschien kunnen slagen en dat was nu juist niet mijn bedoeling.

"Zit en blijf"…tja…dat is leuk. Inmiddels waren al de nodige honden ervandoor gepeerd dus ze zouden het vast niet erg vinden als ik dat ook zou doen. Ik moest gaan "zitten", vooruit dan, dat is wat gemakkelijker om de lijn af te doen. "Blijf!" Dat betekent toch “blijf op het veld”? Ik ging dus gezellig even aan de andere kant van het veld kletsen met een wonderschone jongedame die ik nog nooit gezien had. Wat een stuk! Baas van dat stuk was minder aardig want hij greep me meteen in mijn kraag. Poging 2 van de "zit en blijf"…een kopie van poging 1. Gevolg: zéro points!

"Volgen": vrouwtje loopt keurig netjes naast me naar de oefening toe. We beginnen aan de oefening en ze wordt me toch een partij lastig. "Naar links", "naar rechts", "stoppen", "volgen"…en steeds op die momenten dat ik iets lekkers in mijn neus kreeg. Dus zij naar links, maar ik moest toch even snuffelen, zij naar rechts, maar toen was ik nog bezig met naar links gaan. "Volgen", "zitten", "volgen"…ja, wat wil je nou? Roept er zo’n aardige dame van de zijkant: “gebruik maar een koekje”…leuk bedacht maar ik laat me niet omkopen met koekjes…wist zij veel?! Vrouwtje had gehoopt dat ik met deze oefening een beetje mijn best zou doen en op zijn minst een puntje of 6 zou binnenslepen, dat was dan misschien voldoende compensatie voor mijn nullen. Helaas voor haar (hihi...gelukkig voor mij), die 6 punten hebben we niet gehaald. Maar goed, oefening klaar en vrouwtje en ik lopen keurig netjes naast elkaar naar de volgende oefening. Het is dat ik geen lange neus kan maken maar anders had ik het vast en zeker even gedaan. Ik ken het allemaal wat jullie willen, alleen heb ik geen zin om het te doen als jullie dat willen! En als jullie dan boos naar mij gaan kijken en lopen zeuren dan doe ik het gewoon helemaal niet meer. Mochten jullie het nog niet weten, ik ben een toller!!

Op naar de oefening: “af en blijf”. Intussen had ik echt de neus ervan vol. Ik had geen zin om te gaan liggen, dat is zo lastig als je op het punt staat om ervandoor te gaan. Maar omdat ze zo bleef drammen, ging ik toch maar liggen. Riem af…en Dowan ervandoor! Helaas rende ik de verkeerde kant op, en toen vrouwtje me riep, besloot ik dan ook maar naar haar terug te gaan. Een keurige “kom voor” maar…ook alweer niet goed…dat was dus hier de bedoeling niet. Poging 2 gaf meer succes. Deze keer ging ik wel de goede kant op, maar ook nu weer verpestte die meneer van de schone jonkvrouwe mijn pret. Vrouwtje kwam me halen, maakte de riem weer vast en, om die meneer en mevrouw van de volgoefening te plagen, liep ik weer keurig naast mijn vrouwtje langs hen door…helaas wist ik nog steeds niet hoe ik een lange neus kon maken. Poging 1 mislukt, poging 2 ook niet goed…kappen ermee! Oefening "vooruit...plaats"...ook een keurige 0 punten!

En last, but not least: “kom voor”, ja, dat heb ik toch net al laten zien? Moest dat nu nog een keer…man, let toch op wanneer ik het doe. Ik moest gaan zitten, riem los…en yes…daar kon ik weer. Helaas liep ik weer de verkeerde kant op, daar waren geen andere hondjes dus, toen vrouwtje me riep, besloot ik toch maar naar haar te gaan. Ging keurig voor haar zitten, maar het voldeed toch niet aan de eisen…weer niet goed! Jullie weten toch dat ik niet graag ergens alléén blijf zitten! Zo saaaaaaaai.

Vervolgens nog "naast" en "voet", dat deed ik best prima en dat leverde ook mooie cijfertjes op. Maar was het genoeg om mijn nullen te compenseren?

Het eindresultaat kwam al vrij snel: volgens inofficiële bronnen: gezakt! Als enige van de groep…nou, dat had ik dus goed voor elkaar. En weet je wat die mensen toen allemaal zeiden…ja, diezelfde mensen die me al die weken lang hadden verwenst: “ja, dan moeten jullie de cursus nog maar een keer overdoen want dit moet hij toch echt kunnen hoor, anders kun je echt niet verder met hem!” HELP…nee hè…daarvoor heb ik vandaag niet zo mijn best gedaan! Ik ben nog nooit zó blij geweest als toen ik mijn vrouwtje hoorde zeggen: “nee, wij stoppen er echt mee, geen gehoorzaamheid meer voor Dowan want hij vindt het echt oer- en oersaai.” Vrouwtje begreep dus toch wel dat ik me daar gruwelijk stond te vervelen en dat ik van frustratie maar ging etteren. Wat was ik opgelucht. We zijn nog even gaan kletsen in de kantine en daar ben ik lekker relaxt gaan liggen. Ik hoefde me zelfs niet meer aan te stellen als er een andere hond langs kwam, ik kon ze gewoon negeren. Mijn examen was geslaagd: gehoorzaamheid adios!

Voor de statistieken, mijn puntjes:

Totaal 76,5 punten (ik moest onder de 78 blijven, anders zou ik slagen)

Oeps, was ik me toch bijna wel nog geslaagd. Was ik iets beter bij vrouwtje gebleven tijdens het volgen of was die mevrouw niet zo bang voor me geweest, dan had ik een EG-diploma op zak gehad…oef…ben door het oog van de naald gekropen. En vrouwtje...die kon er toch wel hartelijk om lachen hoor, achteraf. Ik ben nu eenmaal de Dowan, geen alledaagse meeloper.

Groetjes, Dowan☆