18 september 2011
Er was eens een roodharig vierpotig kereltje dat wel eens wilde weten wie het allermooiste pubertje van het land was. Weken was hij aan het trainen, mooi staan, mooi lopen en vooral nog snel wat spierballetjes kweken. De opschepper! Hij ging zelfs met ons jongste mensenzusje naar een echte “hoe-ben-ik-mooi-training”.
Zaterdag 3 september om half 5 in de ochtend werden we gewekt door onze mensenfamilie. Tijd om op te staan! Ze zijn beklopt! Pfff…midden in de nacht, ze zijn echt gek geworden hier. We wilden eigenlijk alle twee nog even doorslapen maar dat was ons niet gegund. Snel even poepen, plassen en ontbijten en hup de auto in. Tot overmaat van ramp moesten we de auto ook nog delen met een meisje. Dowan vond dat natuurlijk geweldig en wilde meteen even zijn spierballen showen maar mij was het toch iets te vroeg in de ochtend. Ik ben dan ook verder gegaan met snurken en Dowan heeft zijn best gedaan om Ciona te verleiden (zonder succes overigens, haha).
Drie uurtjes later stopten we bij een ontzettend groot grasveld alwaar ik de schrik van mijn leven kreeg. Echt, overal waar je keek liepen rode honden. Had ik zo vast geslapen? Het duurde even totdat ik begreep dat hier een heuse Miss en Mister Toller verkiezing zou gaan plaatsvinden. Ik was even heel erg bang dat ik ook aan die tralala moest gaan meedoen maar gelukkig waren alleen Dowan en Ciona de klos.
Toen we daar een tijdje hadden zitten wortelschieten zag ik ineens vanuit mijn ooghoek wat bekends onze kant opkomen. Oh nee he…Jip, Do en nog zo’n hupser, ook dat nog. Die hupser kende ik nog niet maar ik kwam er snel genoeg achter wie dat was. Het bleek Dutch, Dowans Zweedse broer te zijn. Goed en wel bekomen van de schrik kwamen er nog meer. Ene Tika, blijkt ook een zus van Dowan te zijn, ene Nemo die zich de vader noemt van Dowan en dat andere grut en mijn achternichtje Fleur. Gelukkig toch nog een normaal iemand om mee te praten. Fleur hoefde gelukkig ook niet mooi te wezen dus we hebben lekker samen liggen snurken en stinken rond de tenten. Nemo hoefde ook geen acte de préséance te geven maar die trok zich terug in zijn tent en heeft zich niet veel laten zien. Hij kent natuurlijk ook geen blaf Nederlands dus dat is ook lastig. Ik denk ook dat hij blij was dat hij een dagje rust kreeg. Fleur vertelde me namelijk dat ze met zijn vijven in een huisje logeerden, samen met de baasjes. Kan me wel voorstellen hoe dat er daar aan toe is gegaan met die drie wildebrassen.
In de tijd dat wij daar met zijn drieën de boel bewaakten, ging de jeugd zich van zijn en haar beste kant laten zien. Ik laat de jeugd dan nu ook aan het woord want ik heb van al dat gedoe niet veel meegekregen, ik had het veel te gezellig met Fleur. Wel hoorde ik mijn broertje een aantal keren zingen maar dat hoor ik zo vaak, daar besteed ik geen aandacht meer aan.
Trusten, Diego☆
Goed, laat die brombeer nu maar slapen en dan zal ik verder vertellen. Het bleek dus dat ik samen met mama, tante Ciona en mijn zusjes en broertje gingen strijden om de titel. Is weer eens wat anders dus daar had ik wel zin in. Diego moet hier allemaal niks van hebben, die moet je met rust laten maar ik hou wel van wat aandacht. Ik was samen met mijn kleinste mensenzusje nog een avondje naar een les geweest om te leren hoe we ons netjes moeten gedragen als we in de ring zouden staan dus ik had er het volste vertrouwen in dat het wel goed zou komen.
Mijn zusje Tika was als eerste aan de beurt. Het was voor haar, maar ook voor haar baasje de allereerste keer dat ze meedeed aan een Miss verkiezing. Ze vond het dan ook allemaal een beetje eng maar ze deed het supergoed .
Vervolgens was het de beurt aan Dutch en mij. Na onze laatste ontmoeting is het niet veel beter gegaan met ons. Wat een macho is die Zweed, hij begon al meteen op mij te grommelen. Lijkt Diego wel, die grommelt ook al als een ander naar hem kijkt. Vrouwtje had geen zin om met mij mooi te gaan wezen dus ik mocht lekker met mijn peetvader Marc. Is ook veel gezelliger, mannen onder elkaar. Hoop alleen niet dat mijn mama nu boos is dat ik haar baasje even geleend heb.
Het was me allemaal een gedoe, het begon ermee dat we rondjes moesten gaan rennen op een grote groene wei. Dutch liep voor me en ik mocht hem niet inhalen, mocht ook niet aan hem zitten, vooral niet etteren, niet eens naar hem kijken dus dat viel al vies tegen. Na nog wat rennen, wachten, staan en vooral je niet met je buurman bemoeien moest ik naar een mevrouw toe. Was een aardige dame dus ik vond het goed dat ze even aan me zat. Ze voelde eens hier en eens daar, ze liep eens om me heen, ze bekeek me van alle kanten. Ik vond dat allemaal zo interessant dat ik besloot ook nog een mooi liedje voor haar te zingen. Ze wist mijn kwaliteiten te waarderen en adviseerde me zelfs om mee te doen aan The Voice of Holland of Hollands got Talent...of zoiets...weet ik veel wat dat is maar klinkt wel leuk! Toen iedereen bij de mevrouw was geweest moesten we weer even rennen (wat extra beweging is goed voor Marc) en weer braaf in de rij gaan staan. Uiteindelijk mocht één man de ring verlaten en toen nog één en nog één en uiteindelijk bleven we nog maar met zijn vieren over. Ik begreep er toen nog niet zoveel van maar nu weet ik dat je in zo’n geval dus een prijs gaat winnen. Eerst werd de vierde plaats toegekend, niet voor mij. Toen de derde, ook niet voor mij. Wow, ik zou dus eerste of tweede gaan worden. Marc begon al helemaal happy te kijken want die ander die nog in de ring stond was mijn broer Dutch. Dutch en ik moesten onze begeleiders nog een extra rondje laten rennen en daarna kwam die aardige mevrouw vertellen dat ik de tweede plaats kreeg en mijn broertje Dutch de eerste. Goh wat waren onze baasjes blij. De eerste en de tweede plaats voor de gebroeders Yoki. Ik kreeg zelfs een heel rapport over hoe knap ik wel niet ben!
foto: Ulf Alsén
Daarna waren Jip, Do en Ciona nog aan de beurt maar voor hun resultaten en die van Tika, verwijs ik jullie even door naar de website van mijn mama Jip
Tijdens de fokkerijklasse en de nakomelingenklasse hebben we de ring ook nog even onveilig gemaakt. Samen met zus Do en broer Dutch wisten we de eerste plaats te behalen bij de fokkerijklasse. Met mama Jip erbij werden we als vierde geplaatst bij de nakomelingenklasse.
Samen met mijn blond mensenzusje heb ik meegedaan aan de kind-hond show. Was erg leuk maar mensenzusje was streng voor me. Ze is dan ook naar de “hoe-ben-ik-mooi-les” met me geweest dus ze wist dat ik niet gezellig mocht gaan buurten bij mijn buurman/vrouw. Flauw zeg want mijn buurhond kwam wel bij mij kletsen. Na een paar rondjes mooi wezen, wisten we de tweede prijs te bemachtigen dus wij waren wederom erg trots!
foto: Ulf Alsén
Met een air van heb-ik-jou-daar zijn we daarna met al onze prijzen teruggekeerd naar het Zuiden. Kapot moe maar voldaan, kwam om 23.00 uur een einde aan ons dagje Assen. Het debuut van mijn show carrière was een succes en nu is de vraag natuurlijk: gaan we nog een keer? Geen idee, we laten ons verrassen.
Groetjes van ons beiden, Diego☆ & Dowan☆