25 juli 2011
Ik heb laatst al even kort verteld dat ik naar school ga, samen met mijn zusjes Do en Dena. Ik heb er altijd veel zin in, al is het maar om de boel lekker op stelten te zetten. We hebben met zijn drietjes en Sjuul en Busan lekker gekeet die maanden school maar we hebben ook veel geleerd. Moet zeggen dat vrouwtje best wel vaak trots op me was maar ze heeft me ook wel heel wat keren achter het behang willen plakken. Vooral toen mijn mammie loops werd, toen begon de ellende. Mijn zusje Do vond dat namelijk zo lekker ruiken dat zij ook maar besloot om loops te worden. Ze rook natuurlijk al lekker door ons mam maar toen ze zelf ook nog mee ging doen was ze onweerstaanbaar. Ooh, wat heb ik mijn best gedaan om haar te verleiden. Ik heb me zo stoer mogelijk gedragen als maar kon, ik heb aria’s gezongen, ik heb haar een serenade gegeven en ik had haar zo graag gelukkig willen maken. Maar het mocht niet. Mijn sappen stroomden maar ze (de mensendames) ontnamen me alle vreugde. Ik kon niet meer eten van liefdesverdriet, ik oefende de hele dag om op zaterdag nog beter bij stem te zijn en als ik haar zag kon ik aan niks anders meer denken dan aan haar. Degene aan wie ik zou moeten denken (mijn vrouwtje die met me naar school gaat) vergat ik helemaal en er was geen land met me te bezeilen. Ze zag het helemaal niet meer zitten. Door mijn verliefdheid hebben we het examen van de cursus moeten laten schieten, ik was zo gefocust op andere dingen dat ik mijn hoofd niet meer bij de les kon houden. Gelukkig mag ik toch met de rest van mijn klasje door naar de volgende cursus en nu maar hopen dat ik mijn hormoontjes beter onder controle leer houden.
Er is wel een heel groot pluspunt. Door die hormonenorkaan in mijn lijf, is mijn tweede balletje eindelijk ingedaald en ben ik dus toch een hele man geworden. We hadden eigenlijk allemaal de hoop al opgegeven dat balletje twee nog tevoorschijn zou komen maar toen ik bij de dokter was voor mijn dollehonden prik, bleek daar ineens toch die tweede kogel onder de loop te hangen. Ik hoop alleen niet dat ik na iedere verliefdheid een balletje erbij ga krijgen, anders wordt het wel heel vol daaronder. Denk namelijk dat mijn andere zusje ook wel eens een keer lekker gaat ruiken dus dan moet ik haar het hof gaan maken.
Maar goed, voorlopig is er geen les op de hondenschool en om de zomerstop op te vullen zijn we begonnen met iets veel leukers. Ze noemen het jacht…haha…dat klinkt leuk. Begrijp alleen niet waarom mijn vrouwenjacht op de hondenschool werd afgekeurd en dat ik nu ineens wel op jacht moest. Diego had me al gewaarschuwd dat het iets heel anders is dan dat je bij het woord zou denken. Hij had het over smerige groene nepdingen, nou ik vind die dingen helemaal niet nep. Ik vind ze stoer, ruig, vet cool! Als ik die dingen ergens zie liggen dan word ik helemaal hyper. Dat jacht vind ik dus best wel leuk! Temeer omdat ik daar mijn beide zusjes weer zie en mijn kleine broertje Djaro. Soms mogen we na het oefenen ook nog even keten met zijn viertjes. Heerlijk...net alsof we weer bij mammie en tante Fleur in de puppenren zitten.
28 juli 2011
Gisteren was het weer zover. Ik mocht alleen met vrouwtje en baas op jats. De rode tas ging mee en dat betekent altijd wat leuks en leerzaams. Het was de korte rit dus dat wil zeggen: jacht! Joepie, ik had het toch wel een beetje gemist op vakantie. Ik had wel met vrouwtje geoefend maar samen met mijn broertje en mijn zusjes is het toch veel leuker.
Mijn zusje Dena was er niet, ze is een dame geworden en die houden zeker niet van jagen. Of misschien was het wel omdat ze bang waren dat Djaro en ik achter het verkeerde aan gingen jagen. Van Do hoorde ik namelijk dat Djaro, vorige week, net zo oververhit raakte van Dena als ik van Do destijds. Haha, ben blij dat IK het nu eens een keer NIET was. Ik heb echt gepuberpiekt...nieuw woord, zelf bedacht. Toen Do loops werd, heb ik ontzettend hevig gepuberd maar nu gaat het eigenlijk weer hartstikke goed met me. Soms steek ik nog wel eens die middelvinger op...ze moeten niet denken dat ze er al helemaal vanaf zijn maar over het algemeen gezien zijn mijn baasjes weer heel blij met me. Zo ook gisteren tijdens de les. Het ging allemaal best goed en ik was zelfs de enige die een dummy ophaalde en keurig terugbracht naar vrouwtje. Ze dachten dat het toeval was...niet hoor, ik heb het lekker nog een paar keer gedaan. Daarna nog even, samen met Do, Djaro getreiterd en toen weer naar huis. Was gezellig en leerzaam...en ik was doodop toen ik thuis kwam. En weet je wat gek is? Diego is eens met vrouwtje op jachtles geweest en vrouwtje kon heel goed dummies ophalen. Nu gaat ze met mij op les en wat blijkt ineens: Diego kan ook dummies ophalen. Vanmorgen hebben we weer even in het veld met mijn dummybal gespeeld en dan brengt Diego de bal wel terug. Haha, wat een klein broertje al niet voor een positieve invloed kan hebben op een apportweigeraar.
Heb ik jullie trouwens ook al verteld dat ik sinds een maand of 2 niet meer in de bench hoef als de baasjes weggaan of als we moeten gaan slapen? Ik mag nu ook lekker op de bank snurken...heerlijk! En dat bevalt me zo goed dat ik helemaal vergeet om 's nachts te zingen of 's morgens mijn familie te wekken. Gelukkig vinden ze dat niet erg hier. Heb ze wel moeten beloven om niks kapot te maken en daar houd ik me ook braaf aan.
Veel liefs, Dowan☆