10 september 2010
Van de week werd ik onaangenaam verrast met de komst van mijn teckelnichtje Luka. Je weet wel de "black sabbath". Eerst word ik opgescheept met die rebelse rode achternicht, nu weer met het zwarte huisgevaar. Waarom moet ik toch zo gestraft worden? Kan een ouwe man nu nooit eens rustig van zijn oude dag genieten? En dan denk je dat dit het ergste is wat je kan overkomen en dan valt er ineens weer een nieuwe verrassing uit de lucht. Was het maar uit de lucht gevallen dan had ik het nog kunnen wegjagen zodat het bij iemand anders terecht zou komen.
Nieuwsgierig geworden? Dan zal ik het maar vertellen.
Jip is drachtig!
Het is die verdraaide Zweedse macho gelukt om Jip in 1 keer te bezwangeren. Knap staaltje maar dat had ik vast ook gekund als vrouwtje daar niet een stokje voor had gestoken.
Jip was sinds haar Zweedse avontuur niet meer de Jip van vroeger...tenminste dat heb ik van horen zeggen, ik heb haar zelf nog niet gesproken. Ik hoopte dat dat kwam door die ontmaagding en zo en dat ze haar lover miste maar helaas blijkt er nu toch iets anders aan de hand te zijn. De kans dat ik opgescheept wordt met zo'n kleine rode pluizenbol wordt steeds groter.
Nu moeten jullie niet denken dat ik het niet leuk vind dat Jip mama gaat worden. Ik ben heel blij voor haar. Ik ben ook heel blij voor Marc en Dyonne, ze zijn met zoveel liefde bezig om dit nestje te kunnen krijgen en ze doen zo hun best om deze aanstaande pups de beste kansen van de wereld te geven. Maar dat ze mij dan moeten opzadelen met een pup...daar zie ik het nut niet van in. En die arme Fleur...die krijgt het helemaal zwaar. Ojee, ik hoop dat ze nog een beetje oren overhoudt van al dat puppengeweld.
En mijn baasjes...die zijn natuurlijk ook hartstikke blij met dit nieuws. Als alles naar wens verloopt zal hier rond de Kerstdagen een puppenmonster rondlopen. Het heeft wel een groot voordeel: geen kerstboom dit jaar dus niet van die vervelende naalden in mijn pootjes en niet steeds dat gezeur dat ik niet zo dicht langs die boom moet lopen. En ik krijg hulp bij het uitpakken van de cadeautjes. Reuze handig met die scherpe tandjes. Laat ik die piranha de pakjes openscheuren en als het eetbaar is dan pak ik het snel af. Sowieso...eten afpakken...dat monster is vast nog niet zo snel met eten dus als ik geluk heb (lees: vrouwtje het niet ziet) dan kan ik hem vast wel wat afhandig maken. Plus...misschien kan ik weer eens de macho uithangen; als ik nu grom op een collega dan zijn ze boos want dat mag niet maar als ik die peuter vooruit stuur en dan de macho ga uithangen als ze naar mijn kleine broertje kijken dan zijn ze trots op me omdat ik mijn kleine broertje bescherm. Als ik het op die manier bekijk dan is een pup misschien wel helemaal niet zo'n slecht idee. Ik moet eens goed nadenken of hier of daar niet iets in de weg staat, dan kan ik dat mooi slopen als die uk er is, krijgt hij dan toch lekker de schuld van. Of als er ineens zo'n dampende jongen in de woonkamer ligt...ook daar krijgt die uk de schuld van.
Aangezien die pup in MIJN huis steeds dichterbij lijkt te komen, moet ik me er maar bij neer gaan leggen en er het beste van proberen te maken. Vriendje Renzo heeft het ook gezellig samen met zijn broertje Timo en vriendinnetje Indy is ook blij met zusje Kenda. En Fleur en Jip zijn toch ook dikke vriendinnetjes dus misschien valt het toch wel allemaal mee. Ik juich nog niet maar begin wel langzaam aan het idee te wennen. Die Jip...wordt me die al mama! Wie had dat ooit gedacht, die kleine, ondeugende, altijd en overal aanwezige, gillende, spring in het veld.
Foto beschikbaar gesteld door Tollerkennel from Dyonisus Home
25 september 2010
Afgelopen woensdag zijn de meiden even op jats geweest. Doen ze wel vaker dus ik zocht er niks achter. Toen ze echter weer thuiskwamen, hadden ze een hoop vreemde geurtjes bij zich...niet in een potje maar ze roken zelf helemaal lekker. Vrouwtje rook zelfs veel beter dan wanneer ze die stinkzooi uit een flesje op zich spuit. Nadat ik mijn zwart vriendinnetje aan de kant had geduwd, ben ik daar eens een flinke studie van gaan maken. Ik rook meteen mijn rebelse achternicht Fleur en de beide senioren die daar ook wonen. Dat laatste geurtje kwam me niet meteen bekend voor maar toen ik daar eens goed voor ging liggen, kwam ik tot de ontdekking dat het van Jip was. Jip rook een beetje anders dan anders...maar wel heel erg lekker. Zou dat komen doordat ze pups in de buik heeft?
Vrouwtje vertelde dat Jip echt niet meer de Jip is zoals wij haar kennen, het lijkt wel alsof ze ineens volwassen is geworden. Ze kijkt anders uit haar oogjes...ze kijkt nu zo serieus. Ze is niet meer zo razend enthousiast op alles om haar heen en ze is veel sneller tevreden. Wandelen hoeft ook al niet meer zo nodig, ze houdt het snel voor gezien. Kijk, dat klinkt ineens als een Jip die ik wel heel leuk zou vinden...behalve dat wandelen dan, dat moet toch echt wel wat langer.
Het schijnt dat ze ook al een behoorlijk buikje begint te krijgen, ik hoorde zeggen dat ze op een hangbuikzwijntje begint te lijken maar dat zal toch nog wel meevallen? Volgens vrouwtje begint Jip wel al flinke borstjes te krijgen. Niet dat ik weet wat dat zijn maar ik hoor wel eens dat baas behoorlijk verzot is op die dingen dus het zal wel iets heel geweldigs zijn.
Jip is al goed aan het oefenen
10 oktober 2010
Jip is druk bezig met de laatste loodjes en daarom ben ik thuis lekker aan het klieren. Misschien dat ze zich dan toch nog op tijd bedenken en ik niet opgezadeld ga worden met een broertje of zusje. Zelfs baas is van de week nog naar het buikje van Jip gaan kijken. Van vrouwtje en de meisjes verwacht ik zoiets...maar van baas! Is hij nu ook helemaal overstag gegaan? Steunt niemand mij nu meer?
Vrouwtje zegt dat het buikje van Jip op ontploffen staat (moet ze maar niet zoveel eten!). Jip schijnt tonnetjerond te zijn. Ik ben benieuwd hoeveel pups die Zweedse adonis er in heeft weten te duwen tijdens die 37 minuten plezier. Niet zo heel lang meer en dan weten we het. En dan weet ik ook of ik opgezadeld ga worden met een broertje of met een zusje. Doe me dan maar een zusje, daar kun je tenminste nog wat plezier aan beleven! Hoewel...als peettante Fleur haar al heeft ingefluisterd hoe je mannen van je lijf af moet jagen dan kan ik dat plezier ook nog vergeten.
Lebber, Diego☆