18 juli 2010
In mijn vorige berichtjes sprak ik over een mensenbroertje, hoe leuk het me leek om die kleine mensenpup zijn koekjes te jatten en zijn snuitje schoon te likken na een heerlijke maaltijd. Collegae Piper en Fellow hadden echter een andere associatie bij het woord "broertje" en ik vrees dat hun interpretatie nog wel eens de juiste zou kunnen zijn. Niet mijn mensenzusjes krijgen een broertje maar IK krijg een broertje. Steeds vaker vang ik geluiden op, en ze denken wel dat ik daar toch niks van begrijp, maar ik begin toch langzaam enige vorm van prenatale stress te krijgen. Ze zullen het me toch niet echt gaan aandoen????? Zo'n klein rood monster met van die scherpe tandjes, gaatjes prikken in mijn oren, piesend en poepend in MIJN huis, drinken aan MIJN drinkbak, slapen in MIJN mand en het allerergste...knuffelen met MIJN familie. Ik zie het helemaal niet zitten, snik snik.
Ik zal jullie eens vertellen hoe het allemaal begon: vorige week had ik een indringer in huis. Fleur, een dame, nou ja, het was vrouwelijk maar gedroeg zich niet altijd als een dame en volgens vrouwtje gedroeg ik me ook niet altijd als een heer dus dat kwam dan even goed uit. Mevrouw had binnen een halve dag al een plekje op mijn bank weten te bemachtigen en hoe ik ook mopperde, madam was niet van plan het veld te ruimen. Na 2 dagen vond mevrouw het ook wel interessant om MIJN familie te wekken en zodoende stond ze 's ochtends "gezellig" naast me boven aan de trap te wachten totdat iemand het traphekje voor ons open deed. Gelukkig begreep ze wel dat vrouwtje van MIJ is en dat IK het recht heb om haar als eerste te begroeten dus dat viel me wel weer een beetje van haar mee. Tot overmaat van ramp, sprong ze ook nog in het zwembad. Zomaar vanaf de grond, zonder aanloop, plons het water in. En wat een bommetje dat ze maakte, ongelofelijk. En dan maar rondjes zwemmen en mijn baasjes aan de kant staan mopperen dat ze moest komen, stiekem moest ik toch wel even lachen. Die slimme tante bleef keurig bij de rand weg tot ze voldoende was afgekoeld en toen liet ze zich er pas uit halen. Zodra ze weer met alle 4 haar poten op de grond stond, heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik zulk gedrag niet tolereer maar jullie raden het al, ook daarvan was ze niet onder de indruk
Ik begreep niet waarom juist Fleur kwam logeren. Haar zusje Jip vind ik eigenlijk veel leuker dus waarom ze me die niet gestuurd hadden? Jip heeft een veel lekkerder kontje dan Fleur (niet dat Fleur's achterste niet gezien mag worden...zeker wel...maar wat heb je nu aan kijken alleen) en Jip is tenminste onder de indruk wanneer ik mopper. Die zou het nooit gedurfd hebben om op mijn bank te gaan liggen. En, als we het nu toch over meiden hebben, weet je wat helemaal een lekker ding is? Ceeva...een dochter van Fleur, dat is pas een lekker ding. Ze is laatst even bij me op bezoek geweest, man ik was een week van de kaart af, helemaal hoteldebotel.
Maar goed, ik zat dus opgescheept met Fleur, vrouwtje vond ons wel een grappig stel. Het blijkt namelijk dat we familie van elkaar zijn. Mijn moeder zaliger was een echte zus van Fleur's oma. Fleur zou dus wel eens wat meer respect mogen tonen jegens haar oudoom! Het blijkt dat we heel veel dingen gemeen hebben, we zijn even eigenwijs, we hebben dezelfde blik, we liggen op dezelfde manier en na het eten likken we op dezelfde manier onze bekjes af als vrouwtje vraagt of het lekker was. En eigenlijk zijn we ook beiden even knap...nou ja...bijna even knap.
Toen ik voorzichtig aan het gezelschap van Fleur begon te wennen kwamen haar baasjes haar weer halen en toen werd me dus de hele boel duidelijk. Fleur was bij mij komen logeren omdat Marc en Dyonne (de baasjes van Fleur en Jip) met Jip een paar daagjes waren gaan daten. Jawel...ze waren op mannenjacht. Woont me toch de aardigste, knapste, charmantste en meest liefdevolle tollerkerel op nog geen 15 kilometer afstand en rijden zij helemaal naar het verre Zweden om daar een man te vinden voor Jip.
Dat niet IK maar een andere kerel was uitverkoren was al een hele schok voor mij maar wat ik daarna hoorde, kan ik met geen pen beschrijven. Blijkt dus dat Jip en die Zweedse adonis HET mogen gaan doen als Jip zover is...en als ik eens wil dan mag dat nooit. Maar dat is nog niet alles...als die liefdesdans van Jip en die Zweedse boy, resulteert in een nestje pups dan zal één van hen mijn broertje gaan worden...ieeeeeeeeeks. Jullie kunnen je wel voorstellen dat ik inmiddels in behandeling ben bij de shrink!
Ondanks dat ik er helemaal niet blij mee ben, heeft vrouwtje me toch gevraagd om iets aardigs over het aanstaand bruidspaar te vertellen. Omdat ik zo gek op haar ben zal ik daar maar gehoor aan geven maar niet van harte, onthoudt dat goed! Jip gaat dus daten met de Zweedse Nemo. Zowel pa als ma verkeren in een uitstekende gezondheid, zijn zeer werklustig (kom ik misschien ook echt af van dat "smerige groene nepdingen ophalen gedoe") en hun aanstaande liefde is door de fokadviescommissie bezegeld met een positieve dekbeoordeling.
Als alles volgens wens verloopt, zullen Jip en Nemo ergens rond augustus/september HET gaan doen en dan hopen we van ganser harte (Ik moet dit van vrouwtje zeggen hè!!!!!!) tegen het einde van het jaar puppies te kunnen gaan knuffelen (blèh, ze meent toch zeker niet dat ik mee ga).
Spannende tijden dus voor ons allemaal!
Voor meer informatie kunnen jullie kijken op de website van tollerkennel from Dyonisus home.
Doeidoei, Diego☆
22 augustus 2010
Ik bevond me, samen met mijn familie, in het Groningse paradijs. Ik zat me daar prinsheerlijk op mijn luxe jacht te genieten van de omgeving. Twee keer daags een zwempartij in het meer, een heerlijke tuin om in rond te rennen en baas en onze dames hadden alle tijd om leuke dingen met elkaar te doen.
Na een enerverend dagje luieren schrok ik ineens op van een gillende telefoon. Bleek dus dat Jip zich had bedacht dat ze toch wel wat eerder naar die Zweedse adonis toe wilde....typisch Jip, die maakt overal iets bijzonders van. Nou boeit mij dat natuurlijk voor geen meter wanneer Jip naar Zweden wil maar vrouwtje had er wel boodschap aan. Fleur kon namelijk niet mee en dus werd er voor haar weer een logeerplek gezocht...nee hè...toch niet bij mij? Jawel...dus wel weer bij mij...
Fleur is eerst een paar daagjes bij haar dochter Ceeva gaan logeren maar toen die op vakantie ging, is ze naar hier gekomen. Zat ik me toch weer opgescheept met die rebelse achternicht van me.
Maar na een paar dagen kwam ik eigenlijk tot de ontdekking dat ze helemaal niet zo vervelend en rebels is. Ze kan ook best een heel klein beetje aardig zijn en als ze nog een weekje zou zijn gebleven denk ik dat we hele dikke maatjes waren geworden. Van ons mocht ze gerust blijven maar Marc (Fleur's baasje) wilde zijn meisje toch wel heel erg graag terug hebben.
Toen ze Fleur kwamen halen kreeg ik bijna een hartinfarct. Ongelofelijk, ik kan het niet bevatten, HET is gebeurd. Jip heeft zich laten "pakken" door die Zweed. Ik dacht even dat het een nare droom was maar helaas. Fleur en ik hebben ons eens aangekeken, die mensen vinden het allemaal even prachtig maar wij zien de bui al hangen. Als alles gaat lukken, word ik onaangenaam verrast met zo'n jengelende baby maar Fleur krijgt ongevraagd een heel nest van die jengelende schijters. Ik heb haar gezegd dat ze dan maar bij mij moet komen logeren en pas weer terug hoeft te gaan als al die oorhangers het nest hebben verlaten.
Maar misschien maken wij ons wel druk om niets. Jip was namelijk weer eens echt Jip. Eerst liet ze iedereen versteld staan door eerder loops te worden dan verwacht en toen ineens schoten ook nog eens haar hormoontjes heel anders de lucht in dan verwacht. Het was toen in vliegende vaart pakken en naar Zweden rijden alwaar de jongedame zich binnen no time liet ontmaagden door die Zweedse geluksvogel. Ik hoop alleen dat die Nemo genoten heeft van zijn avontuurtje met Jip want Jip vond het niet voor herhaling vatbaar....ik had toch gezegd dat ze naar mij had moeten komen!!!
Het was een heel verhaal maar dat moeten jullie maar lezen op haar eigen website.
Een aantal foto's willen we jullie niet onthouden:
En nu moeten we dus weer verder gaan met wachten, duimen draaien en kaarsjes aansteken. Half september wordt er een echo gemaakt en dan weten we of ik me echt zorgen moet gaan maken.
Poot en lebber, Diego☆ en een klein kusje van Fleur☆