Februari 2008
Vrouwtje had zich bedacht dat het wel leuk voor me zou zijn als Renzo zou komen logeren, je weet wel dat rode monster waar ik ook geregeld mee wordt opgezadeld als we gaan zwemmen. Vrouwtje en mijn mensenzusjes zagen het al helemaal zitten. Wij mannen, de grote baas en ik, waren toch wat sceptischer…maar alla…we kunnen de meiden niks weigeren dus op de zotte vrijdag voor carnaval kwam meneer aanzetten. Een gigantisch kussen waar ik lekker op kon neerploffen en een hele grote zak vol met lekkers en een nieuw speeltje voor mij. Als ze allemaal zo komen logeren dan denk ik dat ik logeerpartijtjes toch wel leuk ga vinden.
De eerste avond gedroeg Renzo zich heel netjes. Het maakt mij niet zo heel veel uit dat hij hier rondwandelt, in mijn bench ligt, uit mijn drinkbak drinkt en mijn vijanden uit de straat jaagt maar hij moet niet denken dat hij in de buurt mag komen van MIJN bank. Ik mag, als de meiden naar bed zijn of als mijn baasjes weg zijn en ik op het huis moet passen, op de bank liggen...tenminste als ze mijn deken erop hebben gelegd. Stiekem doe ik het ook wel eens als de deken er niet ligt maar dan is vrouwtje niet zo blij met me. Renzo wilde ook wel eens proberen hoe zo’n bank ligt maar dat gaat ie maar ergens anders proberen. Na een aantal verbale waarschuwingen, heb ik hem toch ook even op een hardere wijze mijn standpunt duidelijk moeten maken. Wie niet horen wil, moet maar voelen. Vrouwtje was erg opgelucht dat ik van me deed afbijten (ik had het volgens haar wel niet zo letterlijk hoeven te doen). Ik had Renzo even duidelijk gemaakt wie hier de baas in huis is en vanaf dat moment toonde hij respect voor me. Met mijn baas heeft hij ook een aantal keren flink ruzie gemaakt...dat hij dat durfde... Baas is een prima kerel maar je moet niet naar hem grommen en al zeker niet happen.
In de loop der dagen, ontdekte ik dat zo’n hondenmaatje ook best wel leuk kan zijn. In het begin mocht Renzo van vrouwtje niet los door de velden struinen maar toen hij goed gewend was bij ons en naar vrouwtje luisterde (dat denkt vrouwtje, ik heb hem gewoon ingefluisterd dat vrouwtje meestal heerlijke worst in haar zak heeft zitten) hebben we samen de boel onveilig gemaakt. Heerlijk gerend, gezwommen en af en toe wat zwarte monsters weggejaagd (Ik heb Renzo geleerd dat grote zwarte honden niet leuk zijn...dat wist hij nog niet...maar nu dus wel!!). Ook het uit de lucht blaffen van vliegtuigen ging met zijn tweeën veel beter. Ik begon het zelfs zo leuk te vinden dat ik me heb laten verleiden tot een stoeipartijtje...mijn vrouwtje viel even patsboemklatsl achterover.
Halverwege de week was mijn kleinste mensenzusje jarig en kregen we een boel visite. Luka, mijn teckelnichtje kwam als eerste met orkaankracht naar binnen gestormd en maakt al meteen ruzie met mijn nieuwe vriend. Die arme Renzo was helemaal de kluts kwijt. Hij liet zich de kamer uitjagen door een uit de kluiten gegroeide zwarte rat! Ze deed ontzettend lelijk tegen hem en hij was helemaal onder de indruk. Eén hap en Luka was verleden tijd maar die arme sloeber deed helemaal niks, nou ja niks...hij ging er met zijn staart tussen zijn benen vandoor. Het heeft een hele tijd geduurd eer hij weer eens de woonkamer indurfde en geloof maar niet dat die kleine heks hem met rust liet. Hij was zo onder de indruk dat hij van angst bij mijn vrouwtje op schoot kroop...gek beest.
Helaas kwam het vrouwtje van Renzo na een weekje terug van vakantie en heeft ze mijn vriend weer meegenomen. Het was toch wel erg gezellig. Ik hoop dat hij nog eens komt slapen.
Groetjes, Diego☆ (en ook een beetje van Renzo☆)